دکتر نيستم...
اما برايت ده دقيقه راه رفتن، روى جدول کنار خيابان را تجويز ميکنم،
تا بفهمى عاقل بودن چيز خوبيست،
اما ديوانگى قشنگ تر است..
برايت لبخند زدن به کودکان وسط خيابان را تجويز ميکنم،
تا بفهمى هنوز هم، ميشود بى منت محبت کرد..
به تو پيشنهاد ميکنم گاهى بلند بخندى، هرکجا که هستى،
يک نفر هميشه منتظر خنده هاى توست.

+ نوشته شده در  ساعت   توسط جواد رحيمي  |